Οι απώλειες στα παράκεντρα LNB, σε ένα απλό δορυφορικό κάτοπτρο, είναι συνήθως της τάξης των 0,2 - 0,6 db, για μία απόσταση από 3 έως 6 μοίρες. Όταν όμως η απόσταση είναι πάνω από 10 μοίρες, οι απώλειες εκτοξεύονται στα 10 db. Ωστόσο υπάρχουν υλοποιήσεις κατόπτρων με δυνατότητα λήψης από πολλούς δορυφόρους χωρίς απώλειες, που δίνουν λύση σε αυτό το πρόβλημα, όπως είναι οι σφαιρικές κεραίες και οι κεραίες τύπου Toroidal.

Σε αυτές, (τις πολλαπλής λήψης κεραίες) πολλά LNB μπορούν να τοποθετηθούν και να έχουν την ίδια απόδοση σε μία σχετικά μεγάλη ακτίνα. Η ακτίνα που μπορούν τα τοποθετηθούν τα LNB και να έχουν την μέγιστη λήψη μπορεί να φτάσει και τις 45^ο πράγμα που σημαίνει πως με 2 κεραίες τέτοιου τύπου μπορούμε να έχουμε κάλυψη του μεγαλύτερου κομματιού ικανής λήψης σε μια περιοχή δηλαδή συνολικά ένα τόξο 90^ο.

Για τη εγκατάσταση μιας δορυφορικής κεραίας πολλαπλής λήψης (π.χ. σφαιρικής ή toroidal), ισχύει ότι και στην περίπτωση της σταθερής κεραίας όσο αναφορά την τοποθέτηση της (οπότε διαβάστε και το άρθρο εγκατάστασης "σταθερής κεραίας για λήψη 1  δορυφόρου") αλλά εδώ υπάρχει και μια επιπλέον ρύθμιση στην βάση της κεραίας για τον προσανατολισμό της. Η επιπλέον ρύθμιση αφορά την κλίση της κεραίας προς την κατεύθυνση του γεωστατικού τόξου που θα πρέπει να κάνει λήψη. Δηλαδή εκτός από το skew των LNB υπάρχει ρύθμιση skew και για το κάτοπτρο. Για μπορεί να συμβεί αυτό η βάση συγκράτησης του (πολλαπλής λήψης) κατόπτρου έχει αυτή την επιπλέον δυνατότητα.

Η Εγκατάσταση ενός Κατόπτρου Toroidal

Αν η εγκατάσταση του κατόπτρου γίνεται με σκοπό την λήψη δορυφόρων που είναι κοντά στον πραγματικό νότο της περιοχής μας, τότε η ρύθμιση skew αρκεί να είναι στην θέση 0. Δηλαδή αν το κάτοπτρο έχει π.χ. εύρος κάλυψης 40 μοίρες και οι δορυφόροι που σκοπεύουμε να στοχεύσουμε βρίσκονται μέσα στο τόξο +20 και - 20 από τον πραγματικό νότο τοποθετούμε το κάτοπτρο ακριβώς όπως θα τοποθετούσαμε ένα απλό σταθερό κάτοπτρο ρυθμίζοντας μονό την ανύψωση του την κατεύθυνση του και τέλος τις γωνίες (skew) των LNB.
Έτσι, αρχικά βρίσκουμε από τους πίνακες τις τροχιακές θέσεις των δορυφόρων που θα στοχεύσουμε και ελέγχουμε αν θα χρειαστεί η ρύθμιση skew στο κάτοπτρο.

Αν δεν χρειάζεται ρύθμιση (δηλαδή οι δορυφόροι που θέλουμε να πιάσουμε βρίσκονται μέσα στο τόξο +20 και - 20 από τον πραγματικό μας νότο προχωράμε ως εξής.

Σκοπός μας είναι να στρέψουμε την κεραία προς τον πραγματικό νότο, άλλα θέλουμε να υπάρχει και λήψη από κομμάτι του γεωστατικού τόξου. Μια κεραία πολλαπλής λήψης έχει ένα βραχίονα στήριξης για τα LNB που είναι βαθμολογημένος με μοίρες, στην μέση γράφει 0 και δεξιά, αριστερά του 0 (και έως το σημείο που μπορεί πετύχει λήψη) αριθμούς και γραμμές. Ανάλογα με το γεωγραφικό μήκος της περιοχής που θα γίνει η εγκατάσταση επιλέγουμε τον κοντινότερο δορυφόρο στον πραγματικό νότο της περιοχής και θα συντονίσουμε αρχικά με αυτόν την κεραία. Μέσω αυτού στη συνέχεια θα βρούμε και θα κεντράρουμε με ακρίβεια τον πραγματικό μας νότο.

Αν ο δορυφόρος βρίσκεται π.χ. 5 μοίρες αριστερά από τον πραγματικό νότο τοποθετούμε ένα LNB στην ένδειξη 0 της μπάρας και προχωράμε στον συντονισμό της κεραίας σε αυτό τον δορυφόρο όπως ακριβώς σε μια απλή κεραία.

• Δηλαδή θα ανυψώσουμε το κάτοπτρο όσο πρέπει για τον συγκεκριμένο δορυφόρο και θα το περιστρέψουμε αργά δεξιά αριστερά μέχρι να πιάσουμε το μέγιστο σήμα συμβουλευόμενοι το όργανο μέτρησης που διαθέτουν.
• Στην συνεχεία θα πρέπει να περιστρέψουμε την κεραία από την βάση της 5 μοίρες δεξιά (αφού έχουμε κεντράρει 5 μοίρες αριστερά).
• Σε αυτό το σημείο το κάτοπτρο έχει φορά προς τον πραγματικό νότο άλλα θα πρέπει να διορθώσουμε την ανύψωση του κατόπτρου που είναι αυτή για τον δορυφόρο 5 μοίρες αριστερά του πραγματικού νότου.
• Μετακινούμε το LNB πάνω στην μπάρα στην ένδειξη 5 άλλα προς τα δεξιά. (όπως και στην εγκατάσταση παράκεντρων LNB σε απλό κάτοπτρο το LNB τοποθετείται αντίθετα από την θέση του δορυφόρου σε σχέση με τον νότο).
• Με την βοήθεια του οργάνου μέτρησης που διαθέτουμε δίνουμε μια νέα ανύψωση στο κάτοπτρο αργά μέχρι να πιάσουμε το μέγιστο σήμα.
• Το τελευταίο βήμα μπορεί να γίνει με στόχευση οποιουδήποτε δορυφόρου (που μπορεί να πιάσει το κάτοπτρο) και ειδικά αν δεν σκοπεύουμε τελικά να κάνουμε λήψη από τον δορυφόρο που συντονίσαμε αρχικά αφού το κάτοπτρο βρίσκεται πλέον στον πραγματικό νότο.
• Τέλος τοποθετούμε τα LNB στις σωστές θέσεις πάνω στην μπάρα (και πάντα αντίθετα από το σημείο που βρίσκονται σε σχέση με τον νότο, δεξιά - αριστερά) και ρυθμίζουμε το skew σε κάθε LNB αλλά και την φορά που θα έχουν προς την παραβολική επιφάνεια. (Φυσικά όλη αυτή η διαδικασία θα ήταν πολύ πιο απλή αν τύχαινε να υπάρχει δορυφόρος ακριβώς πάνω στον γεωγραφικό νότο της περιοχής. Τότε θα αρκούσε να συντονιστούμε σε αυτό τον δορυφόρο με ένα LNB στην θέση 0 του μπράτσου και να τοποθετήσουμε στην συνέχεια τα LNB στις θέσεις που πρέπει δεξιά και αριστερά του κεντρικού.)

• Συνδέουμε τέλος τα LNB με διακόπτη ή διακόπτες DiSEqC και από εκεί στον δορυφορικό δέκτη.

Στην περίπτωση που θέλουμε με το κάτοπτρο να συντονιστούμε σε δορυφόρους που δεν είναι εντός του τροχιακού τόξου (δεξιά και αριστερά του νότου μας) που καλύπτει το κάτοπτρο θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ρύθμιση και του skew του κατόπτρου.

• Αρχικά θα προχωρήσουμε στην εγκατάσταση όπως προηγουμένως δηλαδή θα πρέπει να κεντράρουμε το κάτοπτρο στον πραγματικό νότο της περιοχής μας. Σε αυτή την περίπτωση το κέντρο της κεραίας θα είναι ευθυγραμμισμένο με τον νότο (1).
• Από τους πίνακες με τους δορυφόρους στην συνέχεια θα πρέπει να βρούμε με βάση τις τροχιακές τους θέσεις το νέο σημείο που θέλουμε να ευθυγραμμιστεί το κέντρο τις κεραίας δηλαδή το μέσο του τόξου που θέλουμε να «κεντράρουμε» σε ποιες μοίρες βρίσκεται. Όταν το υπολογίσουμε στρέφουμε την κεραία (2) από την βάση της προς τα εκεί τόσες μοίρες όσες αυτό απέχει από τον πραγματικό νότο που έχει κεντραριστεί το κάτοπτρο.
• Θεωρώντας αυτό σαν σημείο 0 τοποθετούμε ένα LNB όπως πριν πάνω στον βραχίονα στο κατάλληλο σημείο, δηλαδή σε απόσταση σε μοίρες που απέχει κάποιος κοντινός δορυφόρος από το σημείο 0 που ορίσαμε.
• Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να μειώσουμε την ανύψωση (3) του κατόπτρου (αφού έχουμε απομακρυνθεί από τον νότο είτε δεξιά είτε αριστερά το κάτοπτρο χρειάζεται μείωση στην κλίση του) συμβουλευόμενοι τους πίνακες ανύψωσης για την νέα θέση 0 αν εκεί υπάρχει δορυφόρος ή από τον τύπο υπολογισμού ανύψωσης αν δεν υπάρχει δορυφόρος.
• Μετακινούμε το LNB πάνω στον βραχίονα στην τιμή (σε μοίρες) που απέχει κάποιος δορυφόρος από το νέο σημείο 0.
• Στρέφουμε το κάτοπτρο από την ρύθμιση skew (4) δεξιόστροφα αν το νέο τόξο είναι δεξιά του νότου ή αντίστοιχα αριστερόστροφα αν είναι αριστερά του νότου μέχρι να συντονιστεί το LNB στον δορυφόρο. Σε αυτό το σημείο έχουμε λήψη στο κομμάτι του τόξου που έχουμε υπολογίσει και τοποθετούμε τα LNB στα σωστά σημεία πάνω στην βαθμολογημένη μπάρα στήριξης τους.
• Ρυθμίζουμε σε κάθε LNB το skew και την φορά που θα έχουν προς την παραβολική επιφάνεια.
• Συνδέουμε τέλος τα LNB με διακόπτη ή διακόπτες DiSEqC και από εκεί στον δορυφορικό δέκτη.

(Για λόγους εύκολης εγκατάστασης οι εταιρίες κατασκευής κατόπτρων πολλαπλής λήψης δίνουν πίνακα τις ρυθμίσεις az/el/skew της βάσης του κατόπτρου ανάλογα με το γεωγραφικό μήκος της περιοχής που θα τοποθετηθεί και το τόξο που θα πρέπει να καλυφθεί. Επιπλέον στο Internet υπάρχει υπολογισμός των az/el/skew για εγκατάσταση κατόπτρου πολλαπλής λήψης που μπορείτε και να εκτυπώσετε.

Όπως στις περιπτώσεις παράκεντρων LNB το ίδιο και σε μια κεραία πολλαπλής λήψης μπορούμε αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε από διπλά έως και οχταπλά LNB με την ίδια ακριβώς συνδεσμολογία. Ο περιορισμός που έχει σχέση με την διάσταση των LNB εξακολουθεί να υπάρχει αλλά σε μικρότερο βαθμό αφού σε αυτού του τύπου τις κεραίες η σχεδίαση είναι έτσι ώστε η απόσταση των LNB να είναι μεγαλύτερη και η βάση (βραχίονας) στήριξης τους είναι κατάλληλα σχεδιασμένα με αυτό το δεδομένο.