Το υλικό που χρησιμοποιείται για ένα δορυφορικό κάτοπτρο, επηρεάζει όπως είναι φυσικό την τιμή του, την απόδοσή του και την αντοχή του στον χρόνο. Για την κατασκευή τους χρησιμοποιούνται κυρίως τρία υλικά: Σίδερο (χάλυβας), Αλουμίνιο και Fiberglass.

Δορυφορικό κάτοπτρο σιδερένιο

Τα σιδερένια κάτοπτρα, αποτελούν την πιο οικονομική, αλλά και πιο προβληματική κατηγορία κατόπτρων και γι' αυτό η παρουσία τους στην αγορά έχει με τα χρόνια περιοριστεί. Παρουσιάζουν απόδοση παρόμοια με τα κάτοπτρα αλουμινίου, αφού αυτά τα δύο υλικά έχουν αντίστοιχη ανακλαστική απόδοση, αλλά είναι δύσκολα στην εγκατάσταση (εξαιτίας του βάρους τους) και διαβρώνονται μετά από πολύχρονη χρήση.

Δορυφορικό κάτοπτρο αλουμινίου

Τα κάτοπτρα αλουμινίου είναι η πιο καλή κατηγορία σε σχέση απόδοσης - τιμής, ενώ τα carbonate (επανθρακωμένα) είναι λίγο πιο ακριβά, αλλά παρουσιάζουν λιγότερα προβλήματα διάβρωσης σε σχέση με το χρόνο. Έτσι τα πιο συνηθισμένα κάτοπτρα που εγκαθίστανται είναι αλουμινίου ή κράματα αλουμινίου.

Δορυφορικό κάτοπτρο fiberglass

Σίγουρα τα καλύτερα, αλλά και ακριβότερα όλων, είναι τα fiberglass τα οποία παρουσιάζουν υψηλή απόδοση, χάρη στη υψηλή ανακλαστικότητα που επιδεικνύει η επιφάνεια τους. Κοστίζουν όμως τουλάχιστον τα διπλά από αυτά του αλουμινίου, αποδίδουν ένα 20% παραπάνω σε σήμα, και δεν απαιτούν καμία απολύτως συντήρηση, τουλάχιστον για την κατοπτρική τους επιφάνεια. Στα κάτοπτρα Fibreglass το υλικό ανακλά καλύτερα από τα μέταλλα το δορυφορικό σήμα, ενώ παράλληλα απομονώνει περισσότερο τον θόρυβο εδάφους. Επιπρόσθετα, δεν αναπτύσσει στην επιφάνεια του τις θερμοκρασίες που μπορούν κατά τη διάρκεια της ημέρας να αναπτύξουν με την ηλιοφάνεια τα μεταλλικά κάτοπτρα, έτσι τους θερινούς μήνες η λήψη είναι σαφώς καλύτερη. Πρακτικά, ένα Fiberglass κάτοπτρο 1.20 offset μπορεί να αποδώσει όσο ένα τυπικό μεταλλικό 1.45 με 1.50 offset. Βέβαια, η τεχνολογία των κατόπτρων αλουμινίου έχει εξελιχθεί αρκετά και πολλά επώνυμα έχουν καλύψει αρκετά αυτή την «ψαλίδα» στην απόδοση, ωστόσο το κόστος τους αγγίζει αυτά των Fiberglass, που λόγω φύσης αποδίδουν ούτως ή άλλως καλύτερα.

Δορυφορικό κάτοπτρο πολυεστέρα

Τα πιάτα πολυεστέρα έχουν λίγο μικρότερο βαθμό απόδοσης αφού τα μικροκύματα πρέπει να διεισδύσουν μέσα στον πολυεστέρα να ανακλαστούν από τη μεταλλική επιφάνεια (που βρίσκεται μέσα) και να αναδυθούν πάλι προς το σημείο συγκέντρωσης. Κάποια από αυτά, θα απορροφηθούν κατά την όλη διαδικασία. Το πλεονέκτημα είναι ότι έχουμε μία κατοπτρική επιφάνεια σταθερή χωρίς να υπάρχει πιθανότητα παραμόρφωσης κατά τη μεταφορά και εγκατάσταση ή εξαιτίας του ισχυρού αέρα. Τα επίπεδα κάτοπτρα planar arrays είναι κατασκευασμένα από πολυεστέρα.

Δορυφορικό κάτοπτρο γυάλινο

Στην αγορά κυκλοφορούν επίσης κατασκευές αισθητικά ανώτερες από τα κλασικά κάτοπτρα με υλικό κατασκευής γυαλί. Ένα γυαλί με ενσωματωμένο λεπτό μεταλλικό film δίνει διάφανη μορφή στην επιφάνεια ανάκλασης του κατόπτρου, χωρίς να χάνει την ικανότητα ανάκλασης των υψηλών συχνοτήτων. Ταυτόχρονα δεν ανακλά μεγάλο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας n οποία είναι ικανή από τη μεγάλη συγκέντρωσή της στη χοάνη (συνήθως μεσημέρι) να της προκαλέσει βλάβη. Για τις βόρειες χώρες το γυαλί αυτό μπορεί να είναι θερμαινόμενο με τη μέθοδο που θερμαίνονται τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων έτσι ώστε να μην συσσωρεύουν στην επιφάνεια ανάκλασης στρώμα χιονιού.