Το SCART πήρε το όνομά του από τα αρχικά των γαλλικών λέξεων Syndicat des Constructeurs d'Appareils Radiorécepteurs et Téléviseurs (Radio and Television Receiver Manufacturers' Association). Ονομάζεται και Péritel (στην Γαλλία), 21-pin EuroSCART (στην Ασία), Euroconector, EuroAV, EIA Multiport (στις ΗΠΑ).
Είναι η πιο κλασική είσοδος - έξοδος εικόνας και ήχου στην Ευρώπη, και την βρίσκουμε σε όλες τις τηλεοράσεις, Video player, DVD player, δορυφορικούς και επιγείους τηλεοπτικούς δέκτες, κονσόλες παιχνιδιών κ.λπ. Παρουσιάστηκε το 1977 στην Γαλλία με σκοπό να μεταφέρει εικόνα, και στερεοφωνικό ήχο σε αναλογική μορφή. Η σύνδεση SCART μπορεί να δώσει σύνθετο εικονοσήμα (Composite CVS) και σήμα RGB. To RGB είναι καλύτερης ποιότητας από το Composite CVS, αφού μεταφέρει πληροφορίες για το κάθε βασικό χρώμα ξεχωριστά (Red, Green, Blue). Συνήθως τα μηχανήματα που αναπαράγουν εικόνα πολλές φόρες έχουν στο μενού τους επιλογή του είδος του σήματος που επιθυμούμε.
Πριν την κυκλοφορία του SCART, οι τηλεοπτικές συσκευές, δεν είχαν κάποιο τυποποιημένο τρόπο εισαγωγής σημάτων εικόνας και ήχου, εκτός της υποδοχής RF για την κεραία, ενώ ακόμη και αυτή η σύνδεση της κεραίας διέφερε από χώρα σε χώρα και κατασκευαστή. Έτσι συσκευές που είχαν κατασκευαστεί από διαφορετικές εταιρείες συχνά είχαν διαφορετικές και ασυμβίβαστες προδιαγραφές σύνδεσης. Για παράδειγμα, μια συσκευή video άλλοτε είχε έξοδο composite video signal (σύνθετο σήμα βίντεο) σύμφωνα με την γερμανικών προδιαγραφών υποδοχή DIN ή και άλλοτε έξοδο σύμφωνα με την αμερικάνικων προδιαγραφών υποδοχή RCA.
Το SCART κάνει τη σύνδεση με συσκευές που μεταδίδουν εικόνα πιο απλή, δημιουργώντας μία πρίζα που περιέχει όλα τα αναγκαία σήματα, και είναι πρότυπο σε όλους τους κατασκευαστές συστημάτων εικόνας. Η σύνδεση SCART κάνει τη σύνδεση τέτοιων συσκευών απλή, αφού με ένα καλώδιο μπορούν να συνδεθούν οποιαδήποτε δύο συσκευές, με ένα βύσμα σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην μπορεί να το τοποθετηθεί λάθος.
Στις συσκευές με πολλαπλές υποδοχές SCART το σήμα μπορεί να περάσει μέσα από μία συσκευή χωρίς απώλειες, όταν αυτή η συσκευή δεν είναι σε λειτουργία (loop trough), πράγμα που δίνει την δυνατότητα σύνδεσης πολλών συσκευών σε σειρά (daisy-chaining) σε μια μόνο υποδοχή είσοδο SCART στην TV. Τα επίπεδα τάσης στο καλώδιο είναι αρκετά υψηλά, γύρω στο 1V, έτσι ώστε τα σήματα να έχουν ουσιαστικά ανοσία στο θόρυβο.
Το πρότυπο SCART αναβαθμίστηκε στο τέλος της δεκαετίας του 1980 για να υποστηρίξει τα σήματα S-Video.
Το μήκος ενός καλωδίου SCART μπορεί να έχει μήκος από 10 έως 15m (χωρίς ενίσχυση).
Υπάρχουν ποιοτικές διαφορές στα καλώδια SCART πού έχουν να κάνουν με το είδος των καλωδίων που χρησιμοποιούν καθώς και με το αν είναι συνδεμένα όλα τα pins. Τα χαμηλής ποιότητας καλώδια δεν χρησιμοποιούν ομοαξονικά καλώδια για την μεταφορά της εικόνας αλλά απλά καλώδια για όλες τις συνδέσεις με αποτέλεσμα χαμηλότερης ποιότητας εικόνα και μειωμένο μήκος μεταφοράς του σήματος.
Οι συνδέσεις SCART δεν μπορούν ωστόσο να μεταφέρουν ψηφιακό σήμα εικόνας και τείνουν να παραγκωνιστούν από τις συνδέσεις HDMI που προσφέρουν πολλά περισσότερα.
Μειονεκτήματα του SCART
- Το SCART δεν μπορεί να μεταφέρει ταυτόχρονα και S-Video και RGB σήματα. Είναι ωστόσο δυνατό να δώσει έξοδο S-Video ή RGB εναλλάξ, και η τηλεόραση θα προσαρμοστεί αυτόματα, αν η SCART είσοδός της είναι συμβατή με S-Video.
- Το SCART δεν μπορεί να μεταφέρει σήμα component video (συνιστώσα βίντεο) (Y-Cr-Cb). Ωστόσο η ποιότητα εικόνας ανάμεσα του component video αντί του RGB είναι αμφισβητήσιμη αφού το component video παρουσιάζει ορατή βελτίωση στην ποιότητα εικόνας μόνο κατά τη μετάβαση από composite/κεραία σε S-Video/RGB/component.
- Το SCART δεν μπορεί να μεταφέρει ήχο surround 5.1 και πάνω. Όμως μεταφορά ήχου 5.1 προς στην τηλεόραση είναι κάτι που δεν χρειάζεται συνήθως, δεδομένου ότι ένα τέτοιο σήμα έχει νόημα μεταφοράς προς ένα σύστημα ήχου surround. Σε γενικές γραμμές, ο 5.1 ήχος είναι σχετικά νέος για στην ευρωπαϊκή τηλεόραση, και άρχισε να εμφανίζονται το 2004, σε κάποια δορυφορικά κανάλια.
- Οι συνδέσεις SCART δεν μπορούν να μεταφέρουν ψηφιακό σήμα εικόνας και τείνουν να παραγκωνιστούν από τις συνδέσεις HDMI που προσφέρουν πολλά περισσότερα. Το πρότυπο HDMI αναφέρεται και σαν Digital SCART. Από αυτό είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να υπάρξει νεότερη γενιά SCART που θα έλυνε τα παραπάνω μειονεκτήματα.
Εικασίες σχετικά με τις προθέσεις των δημιουργών του SCART
Ο αρχικός σκοπός της SCART, σύμφωνα με ορισμένους, ήταν να αποτρέψει εισαγωγές τηλεοπτικών δεκτών. Η Γαλλία στο παρελθόν είχε μια νομοθεσία που απαγόρευε τις εισαγωγές τηλεοράσεων, αν δεν υποστήριζαν το παλιό γαλλικό σύστημα 819 γραμμών. Αυτό σταμάτησε την εισαγωγή τηλεοράσεων στην Γαλλία από τρίτες χώρες αλλά όταν το σύστημα 819 γραμμών ξεπεράστηκε και δεν είχε καμία χρήση δεν μπορούσε να είναι βάσιμος λόγος για την απαγόρευση εισαγωγών, παρουσιάστηκε η υποδοχή SCART και ψηφίστηκε στην Γαλλία νόμος βάσει του οποίου κάθε τηλεόραση που πωλείται στη Γαλλία από το 1980 πρέπει να έχει μια υποδοχή SCART. Αυτό οδήγησε τους κατασκευαστές για να προσθέσουν μια υποδοχή SCART σε όλες τις τηλεοράσεις τους που ήταν, φυσικά, πιο απλό από την παραγωγή συσκευών ειδικά για την Γαλλία. Η σύνδεση SCART αποδείχτηκε τελικά πραγματικά χρήσιμη στην συνέχεια με την ανάπτυξη συσκευών για το σπίτι που συνδέονταν στην τηλεόραση με την καλύτερη δυνατή ποιότητα εικόνας και ήχου.
Ένας λόγος για την κατασκευή του SCARTστην Γαλλία είναι η υπηρεσία Minitel της γαλλικής υπηρεσίας τηλεφωνίας. Το Minitel θα ήταν μια υπηρεσία σαν TELETEXT που θα χρειαζόταν οθόνη απεικόνισης με καλή απεικόνιση κειμένου. Τα πρώτα πρότυπα Minitel δεν είχαν δική τους οθόνη και θα έπρεπε να κάνουν χρήση της οθόνης της τηλεόρασης οπότε χρειάζονταν μία καλής ποιότητας σύνδεση. Αυτή την ποιότητα προσέφερε μία σύνδεση SCART. Τελικά όμως μόνο ένα μοντέλο Minitel διατέθηκε στην αγορά και αυτό με ενσωματωμένη μια μονόχρωμη μικρή οθόνη CRT.
Συνδεσμολογία SCART (pinout)
Στο Pin 8 το σήμα από την πηγή δηλώνει το είδος του βίντεο.
0 έως 2 V σημαίνει ότι δεν υπάρχει σήμα, 4,5 έως 7 V σημαίνει μετάδοση σήματος ευρείας οθόνης (16:9) και
9 έως 12 V σημαίνει μετάδοση σήματος συμβατικής οθόνης (4:3). Οι τηλεοράσεις μέσω του σήματος σε αυτό το Pin γυρνάνε στο κανάλι AV όταν τεθεί σε λειτουργία η πηγή εικόνας που μεταδίδει αυτό το σήμα και επιστρέφουν στην προηγούμενη θέση όταν αυτή η πηγή τεθεί εκτός λειτουργίας.
Τα Pins 10, 12 και 14 που όταν σχεδιάστηκε το SCART ήταν κενά χρησιμοποιήθηκαν στην δεκαετία του 1970 από την Philips για ένα πρότυπο serial bus επικοινωνίας οικιακού αυτοματισμού που ονόμαστηκε Digital Data Bus. Με αυτό το πρότυπο π.χ. ένα βίντεο PHILIPS συντονιζόταν αυτόματα από τα προσυντονισμένα κανάλια μιας τηλεόρασης PHILIPS κ.λπ.